مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با درمان فعال سازی رفتاری بر درماندگی آموخته شده و تنظیم شناختی هیجان در افراد دارای نشانه های افسردگی

افسردگی یکی از مهم ترین مشکلات روانشناختی افراد جامعه است که موجب کاهش سلامت آن ها می شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با درمان فعال سازی رفتاری بر درماندگی آموخته شده و تنظیم شناختی هیجان در افراد دارای نشانه های افسردگی بود.

 پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون با 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به افسردگی شهر بابل بود که در سال 1399 به کلینیک های روان درمانی سطح شهر بابل مراجعه کرده بودند. 45 نفر از کسانی که در پرسشنامه افسردگی بک نمره متوسط به بالا کسب کردند، به صورت دردسترس انتخاب شدند و در 3 گروه 15 نفری به صورت تصادفی قرار گرفتند و به پرسشنامه های نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و درماندگی آموخته شده کوینلس و نلسون پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون بونفرونی به کمک نرم افزار SPSS ویرایش 23 استفاده شد.

نتایج نشان داد که بین میزان تاثیر دو روش روش شناختی رفتاری و فعال سازی رفتاری بر درماندگی آموخته شده (0/277>P) و تنظیم شناختی هیجان اختلاف معناداری وجود ندارد (0/188>P) و هر دو درمان به میزان مشابهی بر درماندگی آموخته شده و تنظیم شناختی هیجان تاثیرگذار هستند (0/001>P).

 می توان از هر دو درمان شناختی رفتاری و درمان فعال سازی رفتاری در مبتلایان به افسردگی برای کمک به حل مشکلات شناختی آنان استفاده نمود.