عناصر ایجاد تعلیق به واسطه روایت دورانی در سینما و ادبیات داستانی (مطالعه موردی سریال خانگی دل)

موضوع این مقاله، عناصر ایجاد تعلیق به واسطه روایت دورانی در سینما و ادبیات داستانی است. در سینما نیز شاهد ساختاری مشابه با داستان خواهیم بود، چراکه سینما داستان را با ابزارهای روایی سمعی و بصری و نه متنی-البته اشکال سمعی و بصری در زمره متن است- به مخاطب منتقل می کند. هرگاه در روایتی ادبی یا نمایشی (اعم از رمان، فیلم و...) نگارنده یا فیلم نامه نویس علاوه بر روایت اصلی، چندین خرده روایت دیگر را نیز باهم به جلو برد، روایت از نوع دورانی است. به زبان ساده تر روایت دورانی را می توان مجموعه ای از خرده روایت ها در دل یک کلان روایت دانست که حرکت بریده بریده آن ها به جلو در ادبیات داستانی و سینما باعث ایجاد روایت های دورانی یا چرخشی می گردد. در این ساختار یکی از عناصر برجسته روایی ایجاد تعلیق و انتظار در چندین جهت است، چراکه مخاطب (بیننده) درگیر چندین حادثه می گردد. در سریال خانگی ‏«دل» به کارگردانی منوچهر هادی به واسطه شگرد روایت پردازی دورانی، شاهد چندین روایت متناوب و درنتیجه ایجاد تعلیق در بیننده هستیم. حال در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی فراهم آمده، بر آنیم تا ضمن واکاوی عناصر ساختاری روایت دورانی، به تحلیل عناصر آن در سریال دل بپردازیم. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که روایت دورانی یک کلان روایت تجمیع شده از خرده روایت هایی است که عناصری همچون فلاش بک، تعلیق، شخصیت پردازی و مکث توصیفی در ایجاد آن نقش دارد.