بازتاب عینی سوررئالیسم در رمان سالمرگ ریکاردو ریش ژوزه ساراماگو

سورریالیسم، اساس کار خود را برتداعی آزاد ، معانی و افکار و تصاویر و نوعی خلسه و رویا می گذارد و می کوشد تا به خلاقیت هنری، جنبه خود به خود بدهد؛ اما برخلاف آنچه هنرمند سورریالیست می پندارد، تداعی آزاد معانی و دنیای رویا ها هیچ یک در حقیقت ، آزاد و بی قانون نیست و در آفرینش های هنری، هیچ چیز صرفا خود به خود ،به وجود نمی آید.یکی از آثاری که امکان لمس و ادراک فضایی کاملا سورریال را برای مخاطب فراهم می سازد، رمان سالمرگ ریکاردو ریش اثر ژوزه ساراماگو است.رمانی درونی با فضای کاملا سورریال که می توان این فضا را به خوبی در آن لمس کرد.متافیزیک مسلط بر فضای این داستان،گاه امر درونی آدم هاست که بیرون فرافکنی می شود و گاه ناشی از ویژگی اقلیم و روابط و شرایط اجتماعی است که به صورت مجهولی سهمناک، روال زندگی عادی را به هم می ریزد.در این تحقیق، سعی می شود تا علاوه بر معرفی مکتب سورریالیسم در ادبیات غرب و همچنین نمود این مکتب در ادبیات داستانی ایران،به روش توصیفی-تحلیلی، به بررسی،جرح و نقد سورریالیسم در رمان سالمرگ ریکاردو ریش اثر ژوزه ساراماگو، پرداخته شود و به این مهم دست یابد که سالمرگ ریکاردو ریش، نقطه اوج پروژه های ادبی ژوزه ساراماگو، به سبک سورریالیسم است.