بررسی نقش حاکمان آل بویه در احیای فرهنگ ایران باستان

به دنبال فتح ایران توسط مسلمانان و گرویدن اکثریت ایرانیان به اسلام، به طور نسبی در دو سده ی اول ه. ق فرهنگ ایرانی دچار تغییراتی شد. با وجود این بخش چشم گیری از آداب و سنن ایران پیش از اسلام ، حیات خود را در کنار ارزش های دینی جدید حفظ کرد . تحولات سیاسی و دینی در ایران باعث شد برخی از این سنت ها به فراموشی یا کنار نهاده شد . اما بعد از گذشت دو سده از فتح ایران و به دنبال روی کار آمدن حکومت های محلی تلاش های برای بازیابی و گسترش دوباره ی سنت های باستانی صورت گرفت . در این میان آل بویه از جمله سلسله هایی بود که در این زمینه نقش برجسته ای داشت و زمامداران این سلسله ی محلی ایرانی، گام های اساسی برای حفظ آداب و رسوم و آیین های ملی و احیاء آن برداشتند. این پژوهش در صدد پاسخ دادن به این سوال است که هدف حاکمان آل بویه از احیای فرهنگ ایران باستان چه بوده است؟ نتایج تحقیق حاکی از آن است که فرمانروایان آل بویه به منظور کسب مشروعیت و بهتر پذیرفته شدن حکومتشان توسط مردم در صدد برآمدند تا به پاره ای از عناصر و مولفه های سیاسی و فرهنگی ایران باستان عطف توجه نشان دهند.در این پژوهش تلاش بر آن است تا با استخراج  اطلاعات و داده های تاریخی از منابع دست اول و با استفاده از رویکرد تاریخی به روش توصیفی- تحلیلی به پاره ای تلاش های فرمانروایان آل بویه در زمینه توجه به فرهنگ ایران باستان بپردازد.