بررسی پیامد سارکوم یووینگ در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید دکتر چمران و نمازی

سارکوم یووینگ تومور اولیه و بدخیم استخوان است که حفظ جان بیمار و انتخاب بهترین شیوه درمان جزو چالش های پزشکی آن محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی میزان متاستاز و بقای عمر پس از بکارگیری پروتکل درمانی شیمی درمانی قبل از جراحی، جراحی و شیمی درمانی بعد از جراحی می باشد.

در این مطالعه 42 بیمار مبتلا به سارکوم یووینگ طی سال های 1384تا 1395 که به بیمارستان شهید دکتر چمران و نمازی مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، در نهایت 27 بیمار وارد مطالعه شدند. تعیین شیمی درمانی نیو ادجوونت و مراحل پیشرفت تومور با استفاده از ام آر آی و سی تی اسکن قفسه سینه انجام شد. پس از تعیین مراحل پیشرفت تومور درمان انتخاب گردید. درمان ها شامل قطع عضو، برداشتن گسترده بافت، برداشتن گسترده بافت و الوگرافت، برداشتن گسترده بافت و پروتز و شیمی درمانی بود. بعد از درمان های جراحی بیماران تحت شیمی درمانی ادجوونت قرار گرفتند.

در این مطالعه از 42 بیمار مشارکت کننده، 29 نفر(69%) مرد و 13 نفر (31%) زن بودند. میانگین سن و انحراف معیار 21.45+ 7.69 و 16.23+ 4.9 بترتیب در مرد ها و زن ها بدست آمد. شایعترین استخوان درگیر استخوان فمور(30%) و تیبیا (23.8 %) بود. از 27 بیماری که وارد مطالعه شده بودند، 5 نفر قطع عضو، 6 نفر برداشتن گسترده بافت، 8 نفر برداشتن گسترده بافت و آلوگرافت و 3 نفر برداشتن گسترده بافت و پروتز انجام شد. 5 نفر از بیماران با درگیری لگن فقط شیمی درمانی شدند. 46.2%  از بیماران بقای عمر 5 ساله داشتند.

تشخیص زودرس و درمان مناسب به صورت شیمی درمانی قبل ازعمل، جراحی با برداشتن حاشیه ی مناسب و شیمی درمانی بعد از جراحی برای این تومور پیشنهاد شده است. نتایج مطالعه ما نیز آن را تایید می نماید.