اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک لوبیا چشم بلبلی در شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک لوبیا چشم بلبلی در شرایط تنش کم آبی آزمایشی به مدت دو سال زراعی 96-95 و 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد دزفول اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش کم آبی در چهار سطح (25، 50، 75 و 100 درصد تامین نیاز آبی گیاه) به عنوان کرت اصلی، محلول پاشی متانول در سه سطح (شاهد، 10 و 20 درصد حجمی) به عنوان عامل فرعی و دو ژنوتیپ لوبیا چشم بلبلی (لاین امیدبخش 1057 و مشهد) به عنوان عامل فرعی فرعی بودند. نتایج نشان داد که اعمال سطوح مختلف تنش کم آبی باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ، میزان کلروفیل ها و کارتنوییدها و افزایش میزان نشت یونی و محتوای پرولین شد. از طرف دیگر محلول پاشی سطوح مختلف متانول توانست تا حد زیادی اثرهای مخرب تنش کم آبی را کاهش دهد به طوری که محتوای نسبی آب برگ از 69 درصد در شاهد به 73 درصد در محلول پاشی 20 درصد حجمی متانول رسید. همچنین ژنوتیپ امیدبخش 1057 نسبت به رقم مشهد برای تمامی صفات فیزیولوژیک اندازه گیری شده شرایط بهتری داشت و توانست تنش کم آبی را بهتر تحمل کند. علاوه براین، تنش کم آبی باعث کاهش شاخص برداشت و عملکرد بیولوژیک شد و عملکرد دانه در تنش 50 درصد نیاز آبی، بالاترین میزان را به خود اختصاص داد. بنابراین می توان اذعان نمود که محلول پاشی متانول توانایی لازم جهت کاهش اثرهای مخرب تنش کم آبی در صفات اندازه گیری شده را دارا می باشد.