مطالعه چهره های بالینی و هماتولوژیک ازدیاد حساسیت به نیش حشرات در اسبان استان خوزستان

ازدیاد حساسیت به نیش حشرات یک بیماری پوستی آلرژیک راجعه و مزمن اسب است که به فراوانی در اسبان نگه داری شده در استان خوزستان مورد ظن قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی چهره های بالینی و هماتولوژیک ازدیاد حساسیت به نیش حشرات در اسبان این استان بوده است. این مطالعه، روی 255 راس اسب نژاد عرب، در 6 شهرستان استان خوزستان (شامل شوشتر، باوی، اهواز، سوسنگرد، آبادان و رامهرمز) به انجام رسید. اسبان تحت بررسی، از نظر حضور و محل ضایعات پوستی معاینه می شدند. سپس، نمونه خون تعدادی از دام ها (32 راس اسب سالم و 61 راس اسب واجد ضایعه)، اخذ می گردید. نمونه های خون، از نظر سیمای هماتولوژیک ارزیابی می شدند. داده های به دست آمده با استفاده از ارزیابی توصیفی، آزمون آنالیز واریانس و مقایسه نسبت ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اصلی ترین ضایعه قابل مشاهده در دام های مبتلا، آلوپسی (با فراوانی 1/93 درصد) و کم ترین آن اسکار (4/1 درصد) و همچنین بیش ترین محل بروز ضایعات، ناحیه سر و گردن (6/85 درصد) بوده است. همچنین در عمده اسبان مبتلا (5/37 درصد) نشانه های پوستی در تمامی قسمت های بدن (شامل سر و گردن، تنه و اندام های حرکتی) وجود داشته، توزیع ضایعات در نواحی مختلف بدن مشابه بوده است. در ارزیابی آماری نتایج هماتولوژیک، تنها اختلاف بین تعداد بازوفیل ها و مقادیر میانگین حجم گلبول های قرمز و میانگین غلظت هموگلوبین دام های سالم و بیمار معنی دار تشخیص داده شد (05/0<p). این مطالعه نشان داد که در دام های مبتلا به ازدیاد حساسیت به نیش حشرات، ضایعات پوستی از تنوع، فراوانی و توزیع قابل توجهی برخوردار بوده است.