بررسی فیتوشیمیایی و اثر مهاری عصاره گیاه افسنطین (.Artemisia absinthium L) و ترش واش (.Oxalis corniculata L) بر روی بیمارگرهای باکتریایی گوجه فرنگی

گیاهان ترش واش و افسنطین به میزان زیادی در طب فولکلور ایران استفاده می شوند. این مطالعه باهدف ارزیابی فعالیت ضد باکتریایی و تعیین ترکیب فیتوشیمیایی برگ این دو گونه گیاهی در شمال ایران در مقابل باکتری های بیماری زای گوجه فرنگی در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت. در این بررسی فعالیت ضد باکتریایی عصاره های آبی و متانولی برگ دو گیاه بر روی ایزوله های گزانتوموناس، پسودوموناس و پکتوباکتریوم با استفاده از روش های انتشار دیسک در آگار و ماکرودایلوشن براث به منظور تعیین مقادیر MIC و MBC انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره های گیاهی مورد استفاده دارای فعالیت ضد باکتریایی در محدوده مهاری 9 تا 19 میلی متر نسبت به آنتی بیوتیک استرپتومایسین (25 میلی متر) بودند. مقادیر MIC و MBC بر اساس روش میکرو دایلوشن براث به ترتیب 32 تا 512 میلی گرم در میلی لیتر و 64 تا 512 میلی گرم در میلی لیتر ارزیابی شد. ترکیب هر دو عصاره نشان دهنده حضور ساپونین، ترکیبات فنلی، آنتراکینون، تانن، فلاونویید ها، استرویید و ترپنویید ها، آلکالوییدها، فلوباتانین و روغن های فرار بود. بیشترین اثر مهاری درنتیجه فعالیت هم افزایی عصاره آبی ترش واش و متانولی افسنطین دیده شد (11 تا 17 میلی متر). با توجه به نتایج حاصل، اثرات ترکیبی دو گیاه می تواند به عنوان یک عامل کاربردی در تهیه فرمولاسیون داروهای گیاهی سودمند باشد