طراحی الگوی مدیریت انفصال کارکنان در سازمان های دولتی ایران (مطالعه موردی: نهاد ریاست جمهوری)

خروج کارکنان با تجربه و کارآمد می‌تواند خسارت‌های جبران ناپذیری بر پیکره سازمان وارد نماید. با توجه به هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم انفصال کارکنان و اهمیت نقش کارکنان در عملکرد سازمان‌ها، پژوهش حاضربا هدف ارایه الگوی "مدیریت انفصال کارکنان" در سازمان‌های دولتی با استفاده از رویکرد آمیخته (کیفی-کمی) انجام شده است. از این‌رو، پژوهش حاضر از انواع کاربردی- اکتشافی بوده و ابزار جمع‌آوری داده‌ها نیز مصاحبه و پرسشنامه می‌باشد. در بخش کیفی 18 مصاحبه نیمه ساختار یافته با مدیران و کارشناسان نهاد ریاست جمهوری با روش نمونه‌گیری گلوله برفی (زنجیره‌ای) و بر مبنای قاعد "اشباع نظری" انجام و با استفاده ازروش تحلیل مضمون الگوی اولیه "مدیریت انفصال کارکنان" حاصل گردید. در مرحله کمی نیز پس از تعیین حجم نمونه آماری توسط جدول "هر"، پرسشنامه اعتبارسنجی در بین 200 نفر از کارکنان نهاد ریاست جمهوری توزیع و الگوی مذکور به وسیله مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی مورد ارزیابی قرار گرفت. شرایط محیطی، راهبردها، عوامل سازمانی و زمینه‌ای، عوامل رفتاری و کارکردهای منابع انسانی ابعاد الگوی مدیریت انفصال کارکنان را تشکیل داده و بر ایجاد پیامدهایی در سطح فردی، سازمانی و اجتماعی موثر هستند. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری، اعتبار الگوی استخراج شده را تایید نمود به نحوی که مقدار برازش کلی الگو (GOF) برابر با 772/0 محاسبه گردید که نشان از برازش کلی قوی دارد.