اثر اسپرمیدین بر برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک چمن آفریقایی رشد یافته در تنش خشکی

امروزه کمبود آب یک موضوع بحرانی و حیاتی برای بیشتر کشورهای واقع در مناطق خشک و نیمه خشک است. با توجه به دشواری استقرار و نگهداری چمن در مناطق خشک و به منظور بررسی تآثیر خشکی و اسپرمیدین بر چمن آفریقایی آزمایشی در قالب طرح کرت های دوبار خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمار آبیاری شامل سه سطح 100% ظرفیت زراعی (بدون تنش)، 75% ظرفیت زراعی (تنش خشکی متوسط) و 50% ظرفیت زراعی (تنش خشکی شدید)  و تیمار  اسپرمیدین  شامل سه غلظت (0، 5/0 و 1 میلی مولار) بودند. در مدت تنش، روند تغییر کلروفیل، پرولین، نشت الکترولیت، مالون دی آلدهید، آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز و فراسنجه های رشدی (وزن تر و خشک بخش هوایی و ریشه) به فواصل زمانی 15 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد تنش خشکی موجب کاهش وزن تر شاخساره و افزایش نشت الکترولیت، میزان پرولین، پراکسیداسیون لیپیدی و فعالیت پراکسیداز گردید. اسپرمیدین مقادیر کلروفیل (b, a و کل) را افزایش و میزان پرولین، پراکسیداسیون لیپیدی و فعالیت پراکسیداز را کاهش داد. به طور کلی، نتیجه های به دست آمده نشان داد که پیش تیمار با اسپرمیدین می تواند باعث کاهش اثرهای مضر تنش آبی و افزایش تحمل چمن آفریقایی به خشکی گردد.