بررسی تاثیر کاربرد اسید آسکوربیک و همزیستی قارچ مایکوریزا و باکتری آزوسپریلیوم بر گیاه داروی ریحان تحت تاثیر رژیم های مختلف آبیاری

با توجه به افزایش جمعیت و تقاضای روز افزون برای مواد غذایی، از کودهای شیمیایی به عنوان ابزاری برای میل به حداکثر تولید در واحد سطح، استفاده بی رویه شده که خسارت های جبران ناپذیری بر پیکره محیط زیست وارد کرده است. از طرف دیگر امروزه رویکرد جهانی به سمت کشاورزی ارگانیک است.یکی از راهکارهای افزایش مقاومت گیا نسبت به شرایط تنش زای محیطی بالا بردن سطح سوبستراهای آنزیم های آنتی اکسیدان و مواد آنتی اکسیدان درون سلولی مانند اسید آسکوربیک می باشد.این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سال زراعی 1397-1396 در روستای قمصر واقع در شهرستان شهرری اجرا گردید. در این آزمایش تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح: 40 70 100 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A و کود زیستی شامل باکتری محرک رشد (آزوسپریلیوم) و قارچ مایکوریزا در چهار سطح شامل: الف) عدم مصرف ب) بذر مال باکتری محرک رشد (آزوسپریلیوم) ج) مصرف قارچ مایکوریزا به صورت بذر مال د) کاربرد توام باکتری محرک رشد آزوسپریلیوم به همراه قارچ مایکوریزا به صورت بذر مال و اسید آسکوربیک در دو سطح محلول پاشی شامل الف) عدم کاربرد اسید آسکوربیک و ب) کاربرد اسید آسکوربیک (دو روز پس از اعمال تیمار آبیاری) به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد.