مدل پارادایمی ‎مدیریت ‎نواحی مادرشهری با استفاده از نظریه تئوری زمینه ای نمونه موردی: ناحیه ی مادرشهری مشهد

نواحی مادرشهری باید قلمروهای متنوعی را مدیریت کنند و مدیریت آن‎ها فراتر از مدیریت محلی است. روابط و پیوندهای بین عناصر و فعالیت‎ها تا حدی بدون مرز و پیچیده است و هدایت آن نیازمند مدیریتی در سطح منطقه‎ای خواهد بود. این مقاله با هدف تدوین مدلی برای مدیریت یکپارچه‎ی ناحیه‎ی مادرشهری مشهد انجام شده است. روش تحقیقی این مقاله نوع نظریه‎ی زمینه‎ای است. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه‎ی نیمه‎ساختاریافته است. جامعه‎ی آماری خبرگان و متخصصین حوزه‎ی مدیریت شهری مشهد درنظرگرفته شده است. روش نمونه‎گیری ترکیبی هدفمند است؛ که از ترکیب دو روش معیاری و گلوله‎برفی شناسی شده‎اند. روش تحلیل داده‎های مصاحبه نیز به صورت تفسیری می‎باشد و از نرم افزار Atlas-Ti استفاده شده است. همچنین برای اولویت‎بندی مولفه‎های منتج شده از مدل از روش SWARA که یکی از روش‎های تصمیم‎گیری چند معیاره است استفاده می‎شود. ابزار گرآوری در این بخش پرسشنامه است. یافته‎های مصاحبه 12 مولفه‎ی اصلی و 4 مولفه محوری را برای دستیابی به مدیریت یکپارچه در ناحیه‎ی مادرشهری مشهد شناسایی کردند. مولفه‎های طرح‎های ملی و منطقه‎ای، قوانین و مقررات، پویایی قوانین متناسب با مسایل موجود و مشارکت انواع بخش‎های مدنی و خصوصی، دولتی و عمومی، مهم‎ترین عوامل موثر در دستیابی به مدیریت یکپارچه‎ی ناحیه‎ی مادرشهری مشهد هستند.