نقش ریتم های شبانه روزی (صبحگاهی-شامگاهی) بر کیفیت خواب و اضطراب کرونا

 نوع ریتم های شبانه روزی فرد در حفظ سلامت جسم و روان و همچنین بهبودی از بیماری اهمیت زیادی دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ریتم های شبانه روزی بر کیفیت خواب و اضطراب کرونا در زنان و مردان است.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه افراد 18 تا 50ساله بود که به صورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. جهت نمونه گیری افرادی که پرسش نامه را به صورت آنلاین تکمیل کردند، انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ریتم های شبانه روزی هورن و استبرگ (1976)، پرسش نامه کیفیت خواب پتزبورگ (1989) و پرسش نامه اضطراب کرونا علیپور و همکاران (1398) بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون شفه استفاده شد.

پژوهش حاضر دارای نامه تاییدیه اخلاق از مرکز رشد واحدهای فناوری دانشگاه رازی، موسسه مطالعاتی روان پویش به شماره 99133 است.

 نتایج نشان داد که میانگین اضطراب روانی و اضطراب بدنی کرونا در زنان و مردان با تیپ شامگاهی بالاتر از سایر تیپ هاست. زنان و مردان با تیپ شامگاهی کیفیت خواب پایین تری نسبت به تیپ صبحگاهی و تیپ میانی دارند. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت بین گروه ها بر حسب اضطراب کرونا و کیفیت خواب و جنس در سطح معنادار است و تفاوت میانگین تیپ صبحگاهی با تیپ شامگاهی بیشتر از سایر تفاوت میانگین هاست. 

تفاوت های فردی در تیپ های صبحگاهی-شامگاهی نقش مهمی در کیفیت خواب وتجربه اضطراب کرونا دارد.