بررسی کیفیت زندگی مبتلایان به ویروس نقص ایمنی انسانی و عوامل موثر بر آن در استان مرکزی در سال های 1399-1398

 ایدز بیماری کشنده ای است که سیستم ایمنی بدن انسان را تحت تایر قرار می دهد این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت زندگی بیماران ویروس نقص ایمنی انسانی  در استان مرکزی انجام شد.

این مطالعه از نوع مقطعی است که در سال های 1398 تا 1399 در استان مرکزی انجام شده است. برای تعیین کیفیت زندگی در بیماران ویروس نقص ایمنی انسانی از پرسش نامه سازمان جهانی بهداشت استفاده شده است. این پرسش نامه شامل حیطه های جسمانی، حیطه روانی، سطح استقلال، رابطه اجتماعی، محیط و روحی است. تحلیل های آماری در نرم افزار STATA انجام گرفت.

 این پژوهش پس از تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی اراک با کد اخلاق: IR.ARAKMU.REC.1398.008 اجرا شد.

در این مطالعه در کل 126 فرد دارای ویروس نقص ایمنی انسانی در مطالعه وارد شدند. میانگین سنی افراد وارد شده در مطالعه 2/10± 4/40 سال بوده است. میانگین نمره هر یک از حیطه های جسمانی 3/3± 14/4، روانی 3/2± 11/7، استقلال 3/8±13/3، اجتماعی 3/1± 2/11، محیط 3/0± 10/8، روحی 3/3± 13/2و نمره کل کیفیت زندگی 2/6± 12/1بوده است. در آنالیز رگرسیون خطی چندمتغیره وضعیت اقتصادی اجتماعی بالاتر و سابقه زندانی نشدن به طور معناداری نمرات بالاتری از کیفیت زندگی کل را پیش بینی کرده است.

نتایج این مطالعه نشان داد نمره کل کیفیت زندگی در هر یک از حیطه های آن در افراد دارای HIV در استان مرکزی از میانگین متوسطی برخوردار است. از جمله عوامل مرتبط با افزایش نمره کیفیت زندگی می توان به جنسیت مرد، وضعیت اقتصادی-اجتماعی بالاتر و سابقه زندانی نشدن اشاره کرد. پیشنهاد می شود ارزیابی کیفیت زندگی این بیماران به پروتکل های مراقبتی آن ها اضافه شود تا بتوان اقدامات موثری در جهت ارتقای آن کرد.