استفاده از منعقد کننده گیاهی ویتانیا کوآگولانس در تولید پنیر پروبیوتیک حاوی اینولین و بررسی خواص فیریکوشیمیایی، حسی و بافتی آن

در این پژوهش، عصاره پروتیازی استخراج شده از گیاه ویتانیا کواگولانس (در سطوح1، 2 و 3 درصد) به عنوان جایگزین رنت میکروبی، به همراه اینولین (در سطوح 5/0، 1 و 5/1 درصد) به عنوان ماده پری بیوتیک در پنیرسازی مورد استفاده قرار گرفت. تمامی نمونه های پنیر تهیه شده با عصاره گیاهی از نظر خواص فیزیکوشیمیایی، پارامترهای رنگ، بافت و ویژگی های حسی با یکدیگر مقایسه گردیدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که با افزودن آنزیم گیاهی و اینولین و افزایش هر دو متغیر میزان  pH کاهش و میزان اسیدیته افزایش یافت. در نمونه های پنیر تهیه شده با آنزیم گیاهی و حاوی اینولین با افزایش آنزیم گیاهی میزان رطوبت افزایش و با افزایش اینولین میزان رطوبت کاهش یافت. با افزایش هر دو متغیر میزان آب اندازی و L*  کاهش یافت. هیچ یک از متغییرهای فرآیند اثر معنی داری بر میزان a*  نداشتند و افزودن آنزیم باعث افزایش و اینولین باعث کاهش فاکتور زردی (b*) شد، همچنین اثر معنی داری بر خصوصیات بافتی به جز حالت ارتجاعیت داشت. با افزودن آنزیم گیاهی میزان سفتی و پیوستگی کاهش و با افزودن اینولین به نمونه ها، میزان سفتی و پیوستگی نمونه ها افزایش یافت و میزان جوندگی و صمغی بودن در غلظت های مختلف اینولین افزایش یافت و افزایش آنزیم گیاهی پنیر باد باعث کاهش این ویژگی ها در نمونه های پنیر گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره پروتیازی گیاه ویتانیا کواگولانس جایگزین مناسبی برای رنت میکروبی است و همچنین استفاده از اینولین به همراه آن می تواند منجر تولید پنیر پروبیوتیک با ویژگی های مناسب بافتی و حسی گردد.