درآمدی بر مبانی انسان شناسی عدالت جنسیتی از منظر حکمت صدرایی، با تاکید بر نقد مبانی فمینیستی

حکمت‌ متعالیه چه مبانی انسان‌شناسانه‌ای برای دستیابی به عدالت جنسیتی مطرح می‌سازد؟ فمینیست‌ها در مقام دفاع از حقوق زنان با تکیه‌ بر برخی مبانی انسان‌شناسانه، تلاش‌های نظری متعددی داشته‌اند. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، به‌دنبال مبانی بدیل حکمت متعالیه در این حوزه است. براساس حکمت‌ متعالیه و در تقابل با آرای فمینیستی، زن و مرد فراتر از پیکر مادی‎اند؛ هر دو در گوهر مشترک انسانیت به‌ عنوان نوع متوسط اشتراک دارند و همین امر امکان وصول هریک از آنها به بالاترین مراتب کمال را میسر می‌کند. دستیابی به این مراحل کمالی، مشروط بر جنسیت خاصی نیست، بلکه مبتنی بر فعلیت مراتب عقل نظری و عملی است که آن نیز برای هریک از زن و مرد میسر است. غایات و مطالبات زن و مرد فراتر از حیات مادی است و آنها خود را مسافر عوالم برتر از عالم ماده می‌شمارند و در نهایت تمایز حقوقی میان آنها در آنجا که کمالات وجودی متمایز دارند یا عقل عملی هنجارهای متفاوتی در مورد آنها مطرح می‌کند، قابل قبول است.