تاثیر پارامترهای مختلف برروی قطر و ساختار الیاف نانو الکتروریسی شده استات سلولز پلی اتیلن اکساید

هدف از این پژوهش، تولید الیاف نانو الکتروریسی شده از پلیمرهای پلی اتیلن اکساید (PEO) / استات سلولز (CA) با استفاده از محلول اسید استیک غلیظ به عنوان یک حلال غیر سمی می باشد. در این محلول، PEO/CA با نسبتهای 2-5/1-1 (٪wt)، اگزالات آمونیوم 3٪ (w/w) و سورفکتانت سدیم دودسیل سولفات (SDS) 3- 5/0-1 (w/w٪) بکاررفته است. غلظت نهایی پلیمرها در محلول 7٪ (w/v) می باشد. تاثیر نسبتهای مختلف پلیمرو سورفکتانت بر روی قطر، استحکام کششی، طول درنقطه تسلیم و پاره گی و تخلخل توسط روش سطح پاسخ طرح مرکب مرکزی (RSM-CCRD) به منظور بهینه سازی الیاف نانو الکتروریسی شده (ENFs) بررسی گردیده.نتایج تحلیل رگرسیون مرکب نشان دادند که خصوصیات محلول و مورفولوژی ENFs به شدت تحت تاثیرنسبتهای CA/PEO و SDS قرارگرفته اند. افزایش مقدارکمک پلیمرPEO باعث افزایش ویسکوزیته می شود، که تابعی از وزن مولکولی است و در نتیجه با درهم آمیختگی محلول پلیمر، قطر الیاف افزایش می یابد. افزایش میزان SDS با کاهش کشش سطحی باعث کاهش اندازه قطر الیاف نانو و افزودن اگزالات آمونیوم باعث بهبود هدایت الکتریکی (EC) می گردد. قطر ENFs تشکیل شده 163-96 نانومتر می باشد. بهینه کلی در سطح ترکیبی CA/PEO 2٪ و SDS 5/1٪ می باشد. مدلهای چند جمله ای مرتبه دوم با 97/0-86/0= R2 با استفاده از تجزیه و تحلیل مکعبی توسعه داده شدند. قطر و مورفولوژی ENFs به طور قابل توجهی تحت تاثیر قطر، تخلخل، استحکام کششی و طول درنقطه تسلیم و پاره گی (0001/0>P) قرار دارد و به ترتیب در نقطه بهینه nm99، 17/54، N/mm2017/0 و mm 5 می باشند. بیشتر ENFs یکنواخت و بدون مهره با مکان های فعال و مقاومت مکانیکی بالا قادرند در زمینه های مختلف بکارروند.