بررسی برخی واکنش های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی چند گونه رز بومی ایران به تنش کم آبی

تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده توسعه فضای سبز می باشد. به منظور بررسی پاسخ چهار گونه رز وحشی (Rosa canina، R. beggeriana، R. orientalis و R. persica) به تنش کم آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل گونه های رز و عامل دوم تنش کم آبی با سه سطح (شاهد (03/0-)، 8/0- (متوسط) و 5/1- (شدید) مگاپاسکال پتانسیل آب خاک) انجام شد. گیاهان یکساله حاصل از پاجوش های گونه های مذکور تحت تیمار تنش کم آبی قرار گرفتند. براساس نتایج وزن برگ در واحد سطح (LMA) بین گونه ها متفاوت بود و تنش کم آبی بر آن اثری نداشت. تنش کم آبی موجب کاهش محتوای نسبی آب برگ (RWC)، شاخص عملکرد (PI)، مقدار کلروفیل و افزایش مقدار نشت یونی و مقدار مالون دی آلدهید (MDA) در R. persica شد. در گونه R. canina تنش کم آبی موجب کاهش RWC، PI و ظرفیت آنتی اکسیدانی (DPPH) و افزایش مقدار نشت یونی و MDA شد. در گونه R. beggeriana تنش کم آبی سبب افزایش نشت یونی و ظرفیت آنتی اکسیدانی شد و در بقیه صفات تفاوت نامحسوس بود. در گونه R. orientalis تنش کم آبی موجب تغییرات چندانی در صفات مورد بررسی نشد. بر اساس نتایج R. orientalis و سپس R. beggeriana به شرایط تنش کم آبی متحمل تر هستند.