اثر سولفات منیزیم بر استرس اکسیداتیو القاء شده توسط لتروزول در بافت تخمدان موش های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

منیزیم دومین عنصر فراوان بعد از پتاسیم در سلول می باشد و نقش مهمی در عملکردهای گوناگون بیولوژیکی ایفا می کند. سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome, PCOS) یک بیماری شایع غدد درون ریز در زنان در سنین باروری می باشد که اغلب با سندرم متابولیک همراه است. شواهد نشان می دهند که استرس اکسیداتیو و درجات پایین التهاب مزمن نقش مهمی را در پاتوژنز PCOS ایفا می‌کنند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر سولفات منیزیم بر استرس اکسیداتیو القاء شده توسط لتروزول در بافت تخمدان موش های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار بود. بدین منظور تعداد 36 سر موش صحرایی ماده به صورت تصادفی به 6 گروه 6تایی شامل کنترل سالم (بدون تیمار)، تیمار سالم (تیمار با سولفات منیزیم خوراکی با دوز 100 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن)، کنترل آسیب تخمدانی (تیمار با لتروزول به طور خوراکی به میزان 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و تیمار تجربی آسیب تخمدانی (تیمار با سولفات منیزیم در دوزهای 10، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن همراه با لتروزول) تقسیم شدند. حیوانات 24 ساعت پس از آخرین دوز درمان در روز 31 آسان کشی شده و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (superoxide dismutase, SOD)، کاتالاز (catalase, CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (glutathione peroxidase, GPX) در بافت تخمدان آن ها بررسی گردید. تیمار سولفات منیزیم باعث افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های SOD، CAT و GPX بافت تخمدان نسبت به گروه کنترل شد (05/0<p). بر اساس یافته های این مطالعه به نظر می رسد که سولفات منیزیم احتمالا بتواند باعث کاهش آسیب تخمدان توسط لتروزول از طریق مهار رادیکال های آزاد و از بین بردن استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی شود.