ارتباط پلی مورفیسم ژن ACTN3 با عملکرد ورزشی پسران نوجوان

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن ACTN3 با عملکرد ورزشی پسران نوجوان بود. آزمودنی ها شامل 86 نوجوان پسر 12-8 ساله شهر اردبیل بودند. عملکرد ورزشی سنجش شده شامل استقامت عضلات انگشتان دست، استقامت عضلات شکم، استقامت عضلانی کمربند شانه، توان، آمادگی قلبی تنفسی و سرعت بود که به روش میدانی اندازه گیری شد. پلی مورفیسم های ژن ACTN3 با استفاده از واکنش زنجیره های پلیمراز تترا آرمز (Tetra-ARMs PCR) و توالی یابی مستقیم DNA از طریق نمونه بزاقی تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت. از آزمون خی دو جهت بررسی پلی مورفیسم ژن ACTN3 و رابطه بین عملکرد ورزشی و پلی مورفیسم های ژن ACTN3 استفاده شد. نتایج آزمون توافقی خی دو نشان دهنده تفاوت معنادار در فراوانی پلی مورفیسم ژن ACTN3 در آزمودنی ها بود که به ترتیب بیشترین فراوانی در ژنوتیپ هتروزیگوت (RX)، هموزیگوت سالم یا وحشی (RR) و هموزیگوت متانت (XX) بود (01/0=P). در بررسی رابطه بین پلی مورفیسم های ژن ACTN3 و عملکرد ورزشی نوجوانان در سه سطح (ضعیف، متوسط و خوب) نشان دهنده رابطه معنادار تنها در نتایج آزمون استقامت هوازی بود (02/0=P). می توان نتیجه گرفت که آزمودنی های داری ژنوتیپ RR به ترتیب داری عملکرد بهتری در توان، آمادگی قلبی تنفسی، استقامت عضلات شکم، انعطاف بود و آزمودنی های داری ژنوتیپ RX به ترتیب داری عملکرد بهتری در استقامت عضلات انگشتان دست، سرعت استقامت، عضلات کمربند شانه، انعطاف پذیری و توان بودند.