خوانش عناصر نقشه های شناختی در ادراک گروه های سنی مختلف گردشگران، مورد مطالعاتی: محلات پایین خیابان و طبرسی

نقشه های شناختی به عنوان بازنمایی ادراک فرد از محیط هستند و به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه در برنامه سفر گردشگران دارای اهمیت هستند. شکل گیری نقشه های شناختی گردشگران با ساختاری متفاوت در گروه های سنی مختلف، به دلیل ادراک و انتظارات متفاوت آن ها از محیط است. لذا هدف از این پژوهش تحلیل عناصر سازنده نقشه های شناختی گردشگران در گروه های مختلف سنی است. روش تحقیق متناسب باهدف پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت پیمایشی است، جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش های میدانی، پرسش نامه، مشاهده و تکنیک نقشه شناختی انجام شده است. اطلاعات از طریق روی هم اندازی نقشه های شناختی گردشگران در گروه های سنی مختلف و مقایسه تطبیقی شباهت ها و تفاوت های ادراکی آن ها مورد تحلیل قرا گرفته است. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 357 نفر محاسبه شده است و با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک پرسش نامه نقشه های شناختی ترسیمی به صورت کروکی در محلات پایین خیابان و طبرسی شهر مشهد تکمیل شده است. نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که گروه های سنی مختلف از جوانی تا پیری ادراک متفاوتی از محیط دارند و نقشه های شناختی، بازنمایی ذهنی و برنامه ریزی سفر آن ها تفاوت دارد. گروه سنی 20 تا 30 سال در تشخیص جهات بسیار توانمند هستند و از استراتژی پیمایشی در تعیین مسیر استفاده می کنند. گروه سنی 30 تا 50 سال در تشخیص فاصله با مشکل مواجه هستند، الگوی سفر این افراد به صورت دایره ای چند مقصدی و هم انشعابی در اطراف یک مکان مشخص است. دوره 50 تا 65 سالگی دوره پختگی است ولی به دلیل افزایش سن افراد تشخیص جهات با مشکلاتی مواجه است و در گروه سنی 65 سال به بالا الگوی سفر دایره ای چند مقصدی و هم انشعابی در اطراف یک مکان است.