بررسی اثرات توکسین بایندر و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی

این مطالعه بمنظور بررسی کارایی افزودن جاذب های سموم ASRI1 و ASRI2 زیست یار باکتریایی بر عملکرد رشد، ایمنی، جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های آلوده شده با آفلاتوکسین انجام شد. تعداد 420 جوجه ی یک روزه با وزن اولیه ی 3±42 گرم به 7 گروه آزمایشی با 5 تکرار اختصاص یافتند و در هر تکرار 12 پرنده قرار گرفت. گروه های آزمایشی شامل:1) شاهد منفی (فاقد آفلاتوکسین)، 2)شاهد مثبت (حاوی آفلاتوکسین)، 3)شاهد مثبت+ زیست یار باکتریایی، 4) شاهد مثبت + ASRI1، 5) شاهد مثبت + ASRI2، 6) شاهد مثبت + زیست یار باکتریایی +ASRI1 و 7) شاهد مثبت+ زیست یار باکتریایی + ASRI2 بود. صفات عملکردی، سطح جذب و جمعیت میکروبی روده، شاخص ایمنی، درصد ماندگاری اندازه گیری، ثبت و به عنوان شاخص هایی برای مقایسه ی گروه ها و انتخاب بهترین گروه با استفاده از روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس نمره دهی حاصل از این روش، گروه های 1، 7، 6، 5، 3، 4 و2 به ترتیب نمرات 9415/0، 6264/0، 5674/0، 5118/0، 4171/0، 2244/0و 0221/0 را به دست آوردند. براساس روش مدیریت تصمیم گیری چند شاخصی، افزایش وزن و شاخص تولید بیشترین نقش را داشتند و بهترین پاسخ در جوجه های آلوده در گروه توام از زیست یار باکتریایی و جاذب سموم (ASRI2) مشاهده شد. بنابراین، در هنگام آلودگی جیره ها به آفلاتوکسین، استفاده توام از زیست یار باکتریایی و جاذب سموم (ASRI2) به عنوان راهکاری برای بهبود صفات تولیدی و عملکردی جوجه های گوشتی، توصیه می شود.