انتخاب بهینه پارچه لباس کار پرسنل نظامی و کارگران مناطق گرم و خشک با رویکرد تصمیم گیری چند متغیره

زمینه و هدف:

 لباس کار یکی از مهمترین لوازم حفاظت فردی کارگران و نظامیان می باشد و انتخاب مناسب آن برای مناطق گرم وخشک نقش مهمی در تبادل و تعادل حرارتی میان بدن انسان و محیط دارد. بنابراین، این مطالعه با هدف ارزیابی انتقال حرارت و راحتی پارچه ها و انتخاب بهینه پارچه برای لباس کار پرسنل نظامی و کارگران مناطق گرم و خشک انجام گرفت.

این مطالعه تجربی روی 16 نوع از پارچه های رایج لباس در مناطق گرم و خشک انجام گرفت. این پارچه ها دارای ترکیب 4 نوع بافت و 4 نوع درصد ترکیبی از کتان و پلی استر می باشد. پارچه ها از نظر میزان نفوذپذیری هوا و بخارات آب، جذب آب، شعاع معادل منافذ، هدایت حرارتی، مقاومت پارگی و خمشی براساس استاندارد ارزیابی شدند. نهایتا، پارچه بهینه با ترکیب روش تصمیم گیری چند متغیره و تحلیل سلسله مراتبی (AHP-TOPSIS) انتخاب گردید و با سایر پارچه ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد مقایسه قرار گرفت. 

نتایج AHP-TOPSIS نشان داد پارچه با سهم ترکیبی 65% کتان و 35% پلی استر با نوع بافت 2/1 رفتار بهینه ای در میزان ویژگی های راحتی و انتقال حرارتی پارچه نشان می دهد. در نوع بافت 1/2 میانگین مقدار جذب آب، مقاومت خمشی و هدایت حرارتی در پارچه %35 پلی استر و 65% کتان با پارچه های 100% کتان اختلاف معناداری ندارد .

نتایج این مطالعه نشان داد که بهینه ترین پارچه برای لباس کار پرسنل نظامی و کارگران مناطق گرم و خشک دارای ترکیب 65% کتان و 35% پلی استر و همچنین دارای نوع بافت 1/2 می باشد.