سبک رهبری نظام تشیع در عصر امام باقر (ع)

در نوع رهبری امام باقر (ع) تمام شاخصه های ذاتی و اکتسابی ایشان، سبک های رهبری آمرانه، مشارکتی، متقاعد کننده و تفویضی به گونه ای منظم دخیل است. علاوه بر آن، موقعیت درون سیستم رهبری شونده یعنی تشیع، بر نوع رهبری امام باقر (ع) تاثیر داشته است. در این نوع رهبری علاوه بر نقاط مشترک، شاخصه های متمایزی از سبک رهبری ایشان با الگو های نظری مطرح نیز وجود دارد. این شاخصه ها در برخی ویژگی های شخصیتی نظیر علم و عصمت، خط مشی ها و اصول حاکم بر سبک های آمرانه و تفویضی رهبری ایشان، در توجه به موقعیت بیرون از سیستم تشیع، علاوه بر وضعیت درون نظام  رهبری حضرت و... قابل بررسی است.  گویا وجود این شاخصه های متمایز در اصول رهبری و مواردی از جزییات، به تفاوت دو مفهوم یا واژه «رهبری» و «ولایت» مرتبط است.