بررسی اثربخشی و عوارض آمبولیزاسیون شریان رحمی در بیماران مبتلا به خونریزی دیررس پس از زایمان (مطالعه نیمه تجربی)

یکی از شایع ترین علل مرگ و میر مادران در جهان، خونریزی پس از زایمان است. تاکنون مطالعه ای در خصوص مقایسه تاثیر دو ماده آمبولیزان پلی وینیل الکل و ژل فوم بر الگوی قاعدگی پس از آمبولیزاسون شریان رحمی در ایران انجام نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر بخشی و عوارض آمبولیزاسیون شریان رحمی در بیماران مبتلا به خونریزی پس از زایمان انجام گرفت.

این مطالعه نیمه تجربی در سال های 99-1398 بر روی 70 نفر از بیماران مبتلا به خونریزی دیررس پس از زایمان مراجعه کننده به مراکز آموزشی و درمانی اصفهان، بیمارستان های الزهراء (س) و خورشید اصفهان انجام گرفت. 30 نفر با ماده آمبولیزان ژل فوم و 40 نفر با ماده آمبولیزان پلی وینیل الکل تحت آمبولیزاسیون شریان رحمی قرار گرفتند. بیماران به مدت 6 ماه پیگیری شدند و الگوی قاعدگی و عوارض آمبولیزاسیون شریان رحمی در دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی مستقل، کای دو و آزمون دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

در این مطالعه میزان موفقیت بالینی 4/91% و میزان موفقیت فنی 100% بود. الگوی قاعدگی نرمال در مجموع دو گروه در سه ماهه اول 7/61% و پس از سه ماهه دوم 4/91% گزارش شد. الگوی قاعدگی پس از 6 ماه پیگیری بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (018/0=p). میزان عوارض کلی 3/13% بود که 8/10% سندرم پس از آمبولیزاسیون و 5/2% ایسکمی موضعی ناحیه تناسلی خارجی بود.

آمبولیزاسیون شریان رحمی، یک روش موثر و ایمن جهت درمان زنان مبتلا به خونریزی دیررس پس از زایمان می باشد.