همبستگی بهزیستی و اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان دختر و پسر دوره اول و دوم متوسطه: نقش میانجی گری سرزندگی تحصیلی

رشد روز افزون اعتیاد به تلفن همراه و عدم بستر سازی فرهنگی مناسب، سبب تاثیر آن بر جوانب مختلف زندگی نوجوانان می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی بهزیستی و اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان دختر و پسر دوره اول و دوم متوسطه با نقش میانجی گری سرزندگی تحصیلی است.

 پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر دوره دوره اول و دوم متوسطه شهرستان خرم آباد بود که در سال تحصیلی 1400- 1399 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری ناحیه ها و دبیرستان ها تصادفی خوشه ای  بود.  از بین آن ها 346 تن به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار حمع آوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی،  "پرسشنامه بررسی بهزیستی"(Well-being Assessment Questionnaire)، "مقیاس اعتیاد به تلفن همراه" (Cell Phone Addiction Scale) و " "پرسشنامه سرزندگی تحصیلی" (Academic Buoyancy Questionnaire)، بود. روایی محتوا به روش کیفی، روایی صوری و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 24 و نرم افزار آموس نسخه 23 تحلیل شد.

پس از اصلاحات، الگو برازش مطلوبی داشت و بین میزان اعتیاد به تلفن همراه با بهزیستی و سرزندگی تحصیلی همبستگی مستقیم، منفی و معنادار بود (01/0>P). همچنین بین سرزندگی تحصیلی و بهزیستی همبستگی مستقیم، مثبت و معنا دار بود (01/0>P). سرزندگی تحصیلی همبستگی بین میزان اعتیاد به تلفن همراه با بهزیستی را به صورت جزیی میانجی گری کرد. همچنین جنسیت این الگو میانجی گری را تعدیل نکرد. 

 سرزندگی تحصیلی همبستگی بین اعتیاد به تلفن همراه با بهزیستی را میانجی گری می کند. پیشنهاد   می شود برای کاهش اعتیاد دانش آموزان به تلفن همراه و ایجاد بهزیستی در آن ها سعی شود که سطح سرزندگی تحصیلی افزایش داده شود.