تاثیر مدیریت شیمیایی و تلفیقی علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد و جمعیت علف های هرز ذرت دانه ای در شمال خوزستان

به منظور مقایسه کنترل شیمیایی و مدیریت تلفیقی علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای و جمعیت علف های هرز، پژوهشی مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در اراضی زیر کشت ذرت مرکز تحقیقات در منطقه شاوور شهرستان شوش اجرا شد. تیمارهای این آزمایش شامل  بدون مهارعلف هرز (شاهد)، وجین دستی، 5/1 لیتر آترازین، یک لیتر آترازین+مالچ کلشی، 175 گرم اولتیما، 150 گرم نیکوسولفورون+ ریم سولفورون (اولتیما)+ مالچ کلشی، 5/1 لیتر 2,4-D+MCPA، یک لیتر 2,4-D+MCPA+ مالچ کلشی، 5/1 لیتر نیکوسولفورون (کروز) و یک لیتر نیکوسولفورون (کروز)+مالچ کلشی بود. نتایج نشان داد که تیمارهای کنترل وجین دستی و یک لیتر کروز+ مالچ کلشی به ترتیب با مقادیر 4/14 و 2/13 تن در هکتار بیش ترین میزان عملکرد دانه، تیمار وجین دستی با میانگین 5/31 تن در هکتار بیش ترین عملکرد بیولوژیک؛ تیمارهای 5/1 لیتر کروز، 5/1 لیتر 2,4-D+MCPA و 5/1 لیتر آترازین به ترتیب با مقادیر 7/55، 6/53 و 7/47 درصد بیش ترین شاخص برداشت ذرت را داشتند. از نظر پویایی جمعیت علف های هرز نیز، تیمارهای وجین دستی و یک لیتر کروز+ مالچ کلشی بیش ترین کاهش را در جمعیت و وزن خشک علف های هرز ایجاد نمودند که باعث کاهش رقابت و افزایش عملکرد در تیمارهای ذکرشده شد. به طورکلی، اتخاد رویکردهای تلفیقی (شیمیایی+ زراعی+ مکانیکی) می تواند سهم به سزایی در افزایش عملکرد محصول ذرت و کاهش آلودگی های زیست محیطی داشته باشد.