اثر مایه زنی بذر با یک باکتری شورپسند و محرک رشد بر ویژگی های فیزیولوژیک و زیست شیمیایی گیاه ریحان بنفش در شرایط تنش شوری

به‌منظور بررسی اثر مایه‌‌زنی بذر ریحان (Ocimum basilicum L.) با باکتری محرک رشد و شوری دوست هالوموناس و تعدیل اثرهای تنش شوری بر ویژگی‌‌های فیزیولوژیک و زیست‌شیمیایی این گیاه، پژوهشی در قالب طرح به‌طورکامل تصادفی و با چهار تکرار در آزمایشگاه بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1397 انجام شد. تیمارهای آزمایشی این پژوهش شامل؛ شاهد (Ctl)، شوری صفر و مایه‌زنی با باکتری هالوموناس(Ctl.H)، شوری 50 میلی‌‌مولار سدیم کلراید و تلقیح با باکتری هالوموناس (S1H)، شوری 100 میلی‌‌مولار سدیم کلرید و تلقیح با باکتری هالوموناس (S2H) و شوری 150 میلی‌‌مولار سدیم کلرید و تلقیح با باکتری هالوموناس (S3H) بودند. مشخص شد که کاربرد باکتری هالوموناس موجب افزایش میزان رنگدانه‌‌های فتوسنتزی (کلروفیل a با 16/30، کلروفیل b با 78/34 و کلروفیل کل با 98/29 درصد افزایش در تیمار S2H)، کارتنویید (53/28 درصد در تیمار S2H)، میزان پرولین و پروتیین محلول به ترتیب (80/59 و 85/19 درصد در تیمار S2H)، فلاونویید (92/90 درصد در تیمار S1H) و همچنین افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز (86/74 درصد در تیمار S3H) گیاه ریحان در سطوح مختلف شوری نسبت به شاهد گردید. به‌طور کلی، نتیجه‌های حاصل از آزمایش تلقیح بذر گیاه ریحان با باکتری هالوموناس منجر به افزایش شاخص‌‌های فیزیولوژیکی و زیست‌شیمیایی این گیاه در مقابله با تنش شوری شده و تحمل گیاه به این تنش زیستی را بهبود می‌‌بخشد.