تاثیر سطوح مختلف عصاره گیاه خارخاسک بر جنبایی اسپرم، غلظت تستوسترون و بیان نسبی ژن Catsper در خروس های مادر گوشتی مسن

این پژوهش با هدف مطالعه ی اثر افزودن عصاره گیاه خارخاسک به جیره پایه بر جنبایی اسپرم، غلظت تستوسترون و بیان نسبی ژن Catsper در بیضه خروس های مادر گوشتی مسن با توجه به نقش این ژن در تحرک طبیعی اسپرم انجام گرفت. تعداد 50 قطعه خروس مادرگوشتی راس 308 در سن 47 هفتگی به طور تصادفی به 5 گروه (10=n) تقسیم و روزانه با جیره ی پایه حاوی سطوح مختلف خارخاسک شامل: 1(صفر میلی گرم خارخاسک (شاهد)، 2(5 میلی گرم خارخاسک (Kh-5mg)، 3(10 میلی گرم خارخاسک (Kh-10mg)، و 4(15 میلی گرم خارخاسک (Kh-15mg)، 5) 20 میلی گرم خارخاسک (Kh-20mg) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به مدت 13 هفته تغذیه شدند. هر هفته از تمام خروس ها به منظور ارزیابی تحرک اسپرم ها نمونه گیری شد. در پایان آزمایش، به منظور اندازه گیری غلظت تستوسترون و ارزیابی بیان ژن Catsper، از هر تیمار به صورت تصادفی تعداد 7  قطعه خروس خون گیری و سپس از بیضه آن ها نمونه برداری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تغذیه ی خارخاسک، جنبایی کل اسپرم را در گروه های Kh-5، Kh-10، Kh-15 و Kh-20 به ترتیب حدود 6، 4، 3 و 5% نسبت به گروه شاهد بهبود داد (05/0>P). غلظت هورمون تستوسترن پلاسما از نظر آماری تفاوت معنی داری بین تیمارها نداشت (05/0<P). بیان نسبی ژن Catsper در خروس های که سطح 5 میلی گرم خارخاسک را دریافت کرده بودند نسبت به گروه شاهد تمایل به افزایش داشت (09/0=P)؛ با این وجود با دوز 10 و15 میلی گرم عصاره خارخاسک تفاوت معنی داری نشان داد (05/0>P)، ولی با دوز 20 میلی گرم عصاره خارخاسک اختلاف معنی داری نداشت (05/0<P). به طور خلاصه، در این پژوهش تغذیه عصاره خارخاسک در سطح 5 میلی گرم باعث افزایش جنبای کل اسپرم و بیان ژن Catsper (یکی از ژن های مسیول تحرک اسپرم) شد.