تاثیر هشت هفته ورزش استقامتی، وانادیوم و عصاره استویا بر تغییرات ساختاری عضله همسترینگ موش های نر دیابتی نوع یک

کاهش توده عضلانی یکی از عوارض جانبی بیماری دیابت می باشد که ممکن است از طریق تنظیم مقادیر قند خون توسط ورزش و یا مکمل های گیاهی به تاخیر بیفتد.  تعداد 35 سر موش نر (10±180گرم)، به 7گروه: کنترل، دیابتی، دیابتی+تمرین، دیابتی+ وانادیوم، دیابتی+ تمرین+ وانادیوم، دیابتی+ استویا و دیابتی+ تمرین+ استویا تقسیم شدند. جهت القای دیابت نوع1، استرپتوزوتوسین (55 میلی گرم/کیلوگرم) درون صفاقی تزریق شد، و عصاره وانادیوم (1میلی گرم/میلی لیتر) در آب روزانه محلول گردید. برنامه تمرین استقامتی شامل هشت هفته دویدن، و 5روز در هفته بود، که با زمان 15 دقیقه و سرعت 20 متر/دقیقه آغاز، و به 35 دقیقه و سرعت 30 متر/دقیقه در هفته پایانی رسید. تغییرات هیستوپاتولوژی در بافت کبد با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی گردید. به منظور نرمال سازی داده های پارامتریک از آزمون کلموگروف اسمیرنف و جهت تجزیه تحلیل آن ها، آزمون یک طرفه آنوا با تست تعقیبی بونفرونی، و برای داده های ناپارامتریک آزمون کروسکال والیس (05/0≥ p) بکار گرفته شد. : مقادیر وزن بدن در هر شش گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل سالم (001/0= p)، در گروه وانادیوم+ورزش در مقایسه با وانادیوم (01/0= p)، و در گروه استویا+ورزش در مقایسه با استویا (04/0=p)، کاهش معناداری یافت. در گروه دیابتی، تغییرات خفیف تعداد و اندازه سلول ها، با اجرای ورزش و همراه با وانادیوم و استویا، و مصرف استویا، و نیز دژنراسیون سلول ها، توسط ورزش و همراه با وانادیوم و استویا، و مصرف وانادیوم و استویا بهبود پیدا کرد (001/0=p). به نظر می رسد که اجرای هشت هفته فعالیت استقامتی، مصرف استویا و وانادیوم بر تنظیم وزن بدن و نیز بهبود تخریبات همسترینگ ناشی از دیابت موثر باشند.