ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی بقایای خلر عمل آوری شده با برخی مواد شیمیایی

بقایای کشاورزی پتانسیل خوبی برای استفاده در جیره نشخوارکنندگان به عنوان منابع انرژی دارند. عدم تعادل مواد مغذی و مقدار بالای لیگنین استفاد از این محصولات در جیره نشخوارکنندگان را با محدودیت مواجه کرده است. ارزش تغذیه ای این ترکیبات لیگنوسلولزی را به کمک روش های مناسب عمل آوری می توان بهبود داد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر عمل آوری شیمیایی بر ارزش تغذیه ای بقایای خلر انجام گرفت.

نمونه های بقایای خلر توسط هیدروکسید سدیم (50 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اکسید کلسیم (160 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اسید هیدروبرومیک (60 میلی لیتر در کیلوگرم ماده خشک) و پراکسید هیدروژن (57 میلی لیتر در کیلوگرم ماده خشک) عمل آوری شدند. ترکیب شیمیایی نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد AOAC تعیین شد. آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی انجام شد. به منظور برآورد فراسنجه های تولید گاز، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون تنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد.

عمل آوری بر تغییرات ترکیب شیمیایی بقایا موثر بود (0/05p<). تیمارهای اکسید کلسیم، پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم باعث افزایش خاکستر شدند. به جز اسیدهیدروبرومیک، در سایر تیمارها مقدار پروتیین خام کاهش یافت. ترکیبات شیمیایی مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی را کاهش دادند. مقادیر کل مواد مغذی قابل هضم، انرژی خالص برای شیردهی و انرژی خالص برای رشد در نمونه های عمل آوری شده افرایش یافتند. پتانسیل (0/0005p=) و نرخ تولید گاز، و فراسنجه های تخمینی مربوط به آن (0/0001p<) در نمونه های عمل آوری شده کمتر از شاهد بود. تیمارهای اسید هیدروبرومیک و اکسید کلسیم مقدار قابلیت هضم ماده خشک و تیمار اکسید کلسیم مقدار قابلیت هضم ماده آلی را در شرایط برون تنی کاهش دادند (0/0001p<). مقدار pH محیط کشت توسط ترکیبات شیمیایی افزایش یافت (0/0001p<). اما نیتروژن آمونیاکی بین تیمارهای مختلف یکسان بود. تیمارهای هیدروکسید سدیم، پراکسید هیدروژن و اسید هیدروبرومیک توده میکروبی تولید شده (0/0004p=) و بازده آن (0/0018p=) را افزایش دادند.

در مجموع، هرچند که عمل آوری باعث کاهش ترکیبات دیواره سلولی بقایای خلر شد، اما تاثیر مثبتی بر فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی نمونه ها نداشت.