کیفیت آموزش مجازی ارائه شده در سامانه نوید در دوران اپیدمی کووید-19 از نظر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

امروزه یادگیری الکترونیک، بخش جدایی ناپذیر از نظام آموزشی است که با توجه به مزایای فراوان و اپیدمی کووید 19 به صورت ابزاری کاربردی برای اجرای برنامه های آموزشی در بسیاری از دانشگاه ها در آمده است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی کیفیت آموزش مجازی از نظر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. داده های این مطالعه توصیفی تحلیلی با استفاده از پرسشنامه ای محقق ساخته با 5 مولفه اصلی شامل محتوای آموزشی، زیرساختهای فناورانه، محیط آموزشی، ارزیابی و بازخورد و تعامل دانشجو با استاد بر اساس مقیاس لیکرت جمع آوری شد. پس از تعیین روایی و پایایی، پرسشنامه توسط 404 دانشجو تکمیل شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت. میانگین نمره های محتوای آموزشی 29/10 ± 75/20، زیر ساخت های فناورانه 89/5 ± 50/13، محیط آموزشی 61/6 ± 31/18، ارزیابی و بازخورد 85/6 ± 80/26و تعامل استاد و دانشجو 73/5 ± 64/16، به ترتیب در سطح متوسط، متوسط، متوسط ، خوب و متوسط گزارش شد.  رضایت کلی دانشجویان به شیوه آموزش مجازی در سامانه نوید 59/2 ± 49/5 و بررسی و نظارت مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، بر کیفیت محتوای آموزشی ارایه شده43/1 ± 56/2 محاسبه گردید. با توجه به مزایای اقتصادی، آموزشی، فرهنگی و زمانی آموزش مجازی پیشنهاد می شود که در نیمسال های آینده و در زمان پسا بحران، مسیولین و سیاستگزاران دانشگاه جهت آموزش ترکیبی برنامه ریزی لازم را داشته باشند.