پیشگویی کننده های استرس شغلی و ارتباط آن با خلاقیت در ماماهای شاغل در بیمارستانهای آموزشی ایلام- ایران؛ یک مطالعه مقطعی

استرس شغلی از شایعترین بیماریهای شغلی است، که بر کیفیت خدمات تاثیر بسزایی دارد و خلاقیت هسته کار بالینی است. بر طبق بررسی های انجام شده تاثیر شرایط استرس زا بر خلاقیت نیاز به مطالعات بیشتری دارد، مطالعه حاضر قصد دارد ارتباط استرس شغلی با خلاقیت و عوامل پیشگویی کننده استرس شغلی را در ماماها تعیین کند.

مطالعه ی توصیفی - تحلیلی حاضر بر روی 114 نفر از ماماهای شاغل در بیمارستانهای آموزشی- درمانی شهر ایلام در سال 1398 انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس با استفاده از پرسشنامه های مشخصات فردی اجتماعی، استرس شغلیHSE  و خلاقیت عابدیCT  انجام شد. برای بررسی ارتباط استرس شغلی با خلاقیت از آزمون همبستگی پیرسون و برای تعیین متغیرهای پیشگویی کننده استرس شغلی از آزمون مدل خطی عمومی استفاده شد. داده ها با استفده از SPSS نسخه 21 تجزه و تحلیل شدند.

اکثر ماماها (62%) استرس شغلی کمی داشتند و 35% استرس شغلی نداشتند. میانگین نمره کلی استرس شغلی5/0±3/3 از نمره قابل کسب 1 تا 5 بود. میانگین نمره کلی خلاقیت 7/14  ±5/131 از نمره قابل کسب 60 تا 180 بود. استرس شغلی با خلاقیت و زیر دامنه های آن ارتباط نداشت. داشتن سطح تحصیلات کمتر (014/0 =P ،9/0 تا 1/0=% 95 CI، 5/0=B) و رضایت داشتن از اشتغال در بیمارستان (010/0 =P ،4/1 تا 05/0=% 95 CI، 2/0=B) به عنوان پیشگویی کننده های استرس شغلی بودند.  

با توجه به کم بودن سطح استرس شغلی و بالا بودن سطح خلاقیت، مدیران بیمارستانی می توانند از این عوامل در کنار رضایت از اشتغال در بیمارستان به منظور ارایه خدمات بالینی با کیفیت بیشتر بهره بگیرند.