بررسی آسیب شناسانه تجارب مشابه با ایده بانک زمان در کشور

توسعه فعالیت های داوطلبانه و بشردوستانه با هدف گسترش رفاه و خیر عمومی در سال های گذشته تا به امروز از سوی سازمان های مردم نهاد و دستگاه های حاکمیتی متولی رفاه و تامین اجتماعی در سراسر دنیا پیگیری و دنبال شده است. در کشور ما نیز فعالیت های این چنینی در نهادهایی نظیر آستان قدس رضوی، انجمن ها و گروه های خیریه و برخی دستگاه های حاکمیتی و عمومی نظیر بسیج و شهرداری ها رواج یافته است. از آنجایی که برپایی یک نظام بانک زمان با توجه به اهداف و وظایف سازمان دارای اهمیت فراوانی است، بهره گیری از تجارب موجود در خصوص فعالیت های داوطلبانه در حوزه های مختلف می تواند درس آموخته های مفیدی را در این راستا در اختیار گروه پژوهش قرار داده و راهبردهای استقرار این نظام و شرایط تحقق پذیری آن را مشخص نماید. لازم به ذکر است فعالیت های بانک زمان را نمی توان دقیقا معادل با کار داوطلبانه در نظر گرفت، چرا که در ازای فعالیت های افراد در بانک زمان به آن ها ازر زمانی تعلق می گیرد. این پژوهش از جنبه اهداف بیرونی کاربردی است و در آن از تحلیل محتوا کیفی استقرایی آشکار به عنوان شیوه پژوهش استفاده می شود.در این پژوهش با استفاده از نظرات فعالان فعالیت های داوطلبانه و مشاهدات میدانی، پس از بازخوانی چند باره متن مصاحبه ها و یادداشت های میدانی تحلیل برای مفاهیم (فرایند کدگذاری)، در سه سطح از انتزاع صورت گرفته است و در نهایت به پنج مقوله اصلی که تبیین کننده تجربه کار داوطلبانه دست یافته شد که عبارتند از: پیشران های درونی کار داوطلبانه، پیشران های بیرونی کار داوطلبانه، ساختارهای محدود کننده درونی، ساختارهای محدود کننده بیرونی، آثار و نتایج کار داوطلبانه. در نهایت با ارایه راهبردها و سیاست های سعی بر آن شد که تا چگونگی امکان بهره گیری از تجربه کار داوطلبانه در کشور در ایجاد و توسعه پروژه بانک زمان، بیان شود.