مطالعه تطبیقی مدخلیت «شریعت» در «رستگاری» از منظر مسیحیت و اسلام

هدف از این نوشتار، بررسی تطبیقی مدخلیت «شریعت» در «رستگاری» از منظر مسیحیت و اسلام و واکاوی ضرورت عمل به احکام و پایبندی به مناسک در نیل به رستگاری در این ادیان بود.

در این پژوهش از روش کتابخانه ای و فیش برداری استفاده شده و داده ها مبتنی بر منابع علمی معتبر، ارزیابی و تحلیل شده است.

بر خلاف باور عده ای که از روی جهل یا از سر عمد، قایل به رفع تکلیف شرعی در آیین مسیحیت و حتی اسلام اند، شریعت ضرورتی گزیزناپذیر در نیل به رستگاری است. در دین مسیحیت، حضرت مسیح(ع) هرگز شریعت را طرد نکرد، اما مولفه های دین را نیز منحصر در احکام تشریعی ندانست؛ گویی مسیح یک شخص طریقت مدار متشرع است. در دین اسلام نیز همه مراتب دین(شریعت، طریقت و حقیقت) در یک سطح بوده و شریعت تنها یک طریق لحاظ شده است و نه تمام دین؛ که اگر مورد صیانت قرار نگیرد یا در حفظ آن تسامح و تساهلی رخ دهد، سایر مراتب در معرض فساد و نابودی قرار می گیرند و رستگاری محقق نخواهد شد.

تاکید بر شریعت در کتب مقدس هر یک از ادیان مورد مطالعه، در یک سطح قرار ندارد؛ اما تحقق رستگاری و نجات، به طور حتم منوط به فهم حقیقت دین و عمل به شریعت آنهاست.