مقایسه اثر رژیم گیاهی گرده خرما با رژیم دارویی لتروزول+تاموکسیفن در درمان زنان نابارور: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور

ناباروری زنان وضعیتی است که با وجود تلاش در طول یک سال، قادر به باروری نیستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر رژیم گیاهی گرده خرما (حاضر با اتکا به ویژگی های مفید گرده خرما در جهت درمان ناباروری) با رژیم دارویی لتروزول+تاموکسیفن در درمان زنان نابارور انجام گرفت.

روش کار: 

این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سویه کور در سال 1398 بر روی 128 نفر از زنان نابارور ساکن شهرستان جهرم انجام شد. افراد در دو گروه دریافت رژیم دارویی لتروزول+تاموکسیفن و گیاهی گرده خرما قرار گرفتند. گروه کنترل؛ رژیم درمان ناباروری لتروزول+تاموکسیفن و گروه آزمون، رژیم گیاهی گرده خرما را به صورت کپسول های 500 میلی گرمی 3 بار در روز، از روز سوم قاعدگی دریافت کردند. نتایج بر اساس سونوگرافی و آزمایشات خون جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 21) و آزمون های تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته ها: 

تعداد فولیکول ها، اندازه فولیکول ها، ضخامت آندومتر، FSH و LH در هر دو گروه کنترل و آزمون، افزایش معنی داری یافت، اما این افزایش ها در گروه کنترل بیشتر بود. با این وجود بر اساس نتایج تستβ-HCG ، 14 نفر (87/21%) در گروه کنترل و 10 نفر (62/15%) در گروه آزمون مثبت بودند (651/0=p). در حالی β-HCG همراه با دوقلویی فقط در 4 نفر (25/6%) از افراد گروه آزمون مشاهده شد، در گروه کنترل هیچ موردی دوقلویی وجود نداشت (154/0=p). ارتباط معنی داری بین وضعیت حاملگی، بین دو گروه کنترل و آزمون وجود نداشت (05/0<p).

نتیجه گیری: 

مصرف گرده خرما باعث افزایش تعداد و اندازه فولیکول ها و ضخامت آندومتر می شود. هرچند افزایش این فاکتورها در مقایسه با گروه دریافت کننده دارو لتروزول+ تاموکسیفن کمتر بود، اما تفاوتی در موفقیت ایجاد بارداری بین دو گروه وجود نداشت که نشان می دهد این ترکیب دارویی ظرفیت انجام تحقیقات گسترده تری برای توسعه دارویی دارد.