ارتباط ماندگاری بازتاب های ابتدایی با شدت اختلال های بیش فعالی و اوتیسم در کودکان

نابالیدگی عصبی- حرکتی یکی از اختلالات دوران کودکی می باشد که ارتباط آن با اختلالات رفتاری مشاهده شده است و اثرات نامطلوب آن می تواند تا دوران بزرگسالی نیز ادامه یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین نابالیدگی عصبی- حرکتی با شدت اختلال های بیش فعالی و اوتیسم در کودکان بود.

نمونه تحقیق حاضر شامل 388 کودک 8-10سال بود. میزان شدت اوتیسم و بیش فعالی با استفاده از پرسشنامه والدین کانرز و پرسشنامه مقیاس انجام شد و بازتاب انقباض نامتقارن گردن (ATNR)، بازتاب انقباض متقارن گردن (STNR)، بازتاب لابیرنتین (TLR) و بازتاب مورو نیز بررسی شد. به منظور بررسی ارتباط بین مولفه های نابالیدگی عصبی و دو نوع اختلال بیش فعالی و اوتیسم، ابتدا با استفاده از آزمون همبستگی، همبستگی خطی بین متغیرها سنجیده شد. بعد از بررسی همبستگی خطی، به منظور بررسی چگونگی تاثیر مولفه های نابالیدگی عصبی بر دو نوع اختلال بیش فعالی و اوتیسم، از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است.

نتایج نشان داد که بازتاب های Moro, ATNR, STNR با علایم بیش فعالی و بازتاب های  Moro, STNRو TLR با علایم اوتیسم ارتباط مثبت معنی داری دارند.

با توجه به نتایج حاضر، به نظر می رسد سنجش ماندگاری بازتاب های به کار رفته در پژوهش حاضر بتواند به عنوان یک راهکار تشخیصی جهت مداخلات سودمند زودهنگام در نظر گرفته شود.