مطالعه تغییرات کلروفیل-a در آبهای خلیج فارس و خلیج عمان

کلروفیل-a نمایانگر میزان تراکم فیتوپلانکتون به عنوان تولید اولیه می باشد که تغییرات آن گویای وضعیت اکوسیستم است. تحقیق حاضر در راستای پایش و بررسی تغییرات این پارامتر به منظور شناخت بهتر از وضعیت اکولوژیک در آبهای ایرانی خلیج فارس و خلیج عمان انجام گردید. بدین منظور، از نمونه بردار CTD و اطلاعات سایت ناسا استفاده شده است. نمونه برداری در نیمه دوم سال های 99-1396 انجام گرفت.  میانگین کلروفیل-a در آبهای خلیج فارس و خلیج عمان در سال 1396،  (84/±0 97/0 میلی گرم بر لیتر) در 1397 میانگین کلروفیل-a در آبهای سطحی جنوب)48/1±98/1 میلی گرم بر لیتر)، 1398 میانگین کلروفیل آبهای سطحی خلیج عمان (34/0±92/0 میلی گرم بر لیتر) و 1399 میانگین کلروفیل خلیج فارس)13/0±23/0 میلی گرم بر لیتر) بود. نتیجه NMDS بر داده ها نشان داد که در دو گروه از اندازه گیری ها (بوشهر، هرمزگان و سیستان وبلوچستان، 1397) و (بوشهر و خوزستان، 1399)، اختلاف دیده می شود. میانگین کلروفیل سطحی گروه اول 5/1±09/1 میلی گرم بر لیتر درحالی که 16/0±13/0 میلی گرم بر لیتر به دست آمد که این اختلاف معنی دار (05/0<P) و مقدار بیشتر گروه اول به وقوع سیل ها در زمستان 1397 برمی گردد که با توجه به وابستگی حضور فیتوپلانکتون به عوامل محیطی، ورودی مواد مغذی شرایط مناسب جهت رشد فیتوپلانکتون ها را ایجاد کرده بود.