تاثیر تمرینات کوتاه مدت وضعیتی تعادلی بر تعادل و محدودیت های عملکردی در فرتوت: یک کارآزمایی شاهد دار تصادفی

یکی از پیامدهای سالخوردگی جمعیت، افزایش سندرم فرتوتی است. این سندرم می تواند با تهدید تعادل و تحرک سالمندان بر زندگی مستقل و فعالیت های اجتماعی آنان اثرات سویی داشته باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرینات کوتاه مدت وضعیتی تعادلی بر تعادل و محدودیت های عملکردی در زنان سالمند مبتلا به سندرم فرتوتی است.

مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر بر روی 54 زن سالمند که براساس مقیاس فرتوتی فراید مبتلا به سندرم فرتوتی بودند، انجام شد. شرکت کنندگان از یکی از مراکز روزانه سالمندان شهر شیراز به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش (27 نفر) و کنترل (27 نفر) تقسیم شدند. برای گروه آزمایش 12 جلسه تمرینات کوتاه مدت وضعیتی تعادلی برگزار شد. داده ها با استفاده از شاخص سندرم فرتوتی فراید، پرسش نامه ترس از سقوط و محدودیت حرکتی، آزمون کوتاه تعادل برگ در ابتدای مطالعه و پایان مداخله جمع آوری شد و با استفاده از نسخه 25 نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند

میانگین سنی شرکت کنندگان 66/77 سال بود و 94/4 درصد شرکت کنندگان حداقل به یک بیماری مزمن مبتلا بودند. به دنبال اجرای مداخله در میانگین نمرات شاخص های فعالیت فیزیکی و مدت زمان راه رفتن از مقیاس فرتوتی فراید، تعادل و محدودیت حرکتی سالمندان در گروه آزمایش بهبود معنادار دیده شد. مداخله نتوانست تاثیر معناداری بر سایر شاخص های فرتوتی فراید یعنی کاهش وزن ناخواسته، خستگی روحی و قدرت چنگش دست در گروه آزمایش ایجاد کند.

 تمرینات وضعیتی تعادلی باعث بهبود قابل توجه شاخص های فیزیکی فرتوتی، محدویت حرکتی و عملکردی در فعالیت های روزمره زندگی در سالمندان فرتوت شود.