بررسی تاثیر شیوه های مدیریت مشارکتی منابع انسانی بر نوآوری بنیادین با نقش میانجی گری اشتراک دانش در شرکت های دانش بنیان استان تهران

پژوهش حاضر به بررسی اثر شیوه‌های مدیریت مشارکتی منابع انسانی بر نوآوری بنیادین با میانجی‌گری اشتراک دانش در شرکت‌های دانش بنیان استان تهران می‌پردازد. روش تحقیق این مقاله همبستگی-توصیفی و از نظر هدف کاربردی است. ابزار جمع آوری داده‌ها، پرسش‌نامه و جامعه آماری تحقیق، کارکنان شرکت‌های حوزه فناوری اطلاعات و نرم‌افزار از نوع تولیدی 1 و2 شرکت‌های دانش‌بنیان است. در مجموع 769 شرکت و نمونه آماری تحقیق شامل 261 نفر از کارکنان این مراکز است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار Smartpls استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد ارزیابی عملکرد بر نوآوری بنیادی در شرکت‌های دانش‌بنیان تاثیر معناداری دارد، آموزش و انتخاب بر اشتراک دانش تاثیر دارد و مابقی شیوه‌ها بر نوآوری بنیادی و اشتراک دانش اثر معناداری نداشت.