اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و تحریف های روان شناختی مردان سالمند

سالمندی یکی از مراحل تحولی در حوزه بهداشت و سلامت جهانی است و توجه به این گروه سنی از نظر نیازهای روانی و جسمانی آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مسیله ضرورت انجام مداخلات کارآمدتر را بیش از پیش آشکار می کند. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و تحریف های روان شناختی مردان سالمند انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مردان سالمند شهر خرم آباد در سال 1400 بودند. حجم نمونه پژوهش شامل 30 نفر مرد سالمند بود که با روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش هشت جلسه هفتگی 90 دقیقه ای شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی دریافت نمودند. پرسش نامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل تحریف های روان شناختی حمامچی و بویوک اوزتورک و سازگاری اجتماعی بل بود. داده ها با تحلیل کوواریانس تک متغیره، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، در مرحله پس آزمون بین دو گروه کنترل و آزمایش در متغیرهای سازگاری اجتماعی و تحریف های روان شناختی تفاوت معناداری وجود دارد (0.001>P). بر اساس یافته های این مطالعه، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، سبب افزایش سازگاری اجتماعی و کاهش تحریف های روان شناختی سالمندان می شود. این موضوع می تواند نمایانگر افق های تازه ای در مداخلات بالینی باشد و می توان از شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به عنوان یک روش مداخله ای موثر در بهبود سلامت عمومی و کیفیت زندگی سالمندان سود جست.