اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ، احساس تنهایی و معنای زندگی در زنان سالمند با ترس از ویروس کرونا

در اواخر سال 2019 ویروس جدیدی از خانواده کرونا ویروس ها با قابلیت همه گیری در انسان در چین شناسایی شد. سرعت همه گیری این ویروس در جهان و انتشار اخبار مربوط به خطرات بیشتر آن برای گروه سنی سالمندان، منجر به بروز ترس و اختلالات روان شناختی در این گروه سنی شد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنا درمانی گروهی بر اضطراب مرگ، احساس تنهایی و معنای زندگی در سالمندان با ترس از ابتلا به بیماری کرونا انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان سالمند 65 سال و بالاتر عضو مراکز توانبخشی روزانه تحت نظارت سازمان بهزیستی تبریز در سال 1400 بود که از بین آنها 24 نفر که بر اساس ملاک های ورود به مطالعه واجدالشرایط بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. گروه آزمایش ده جلسه 90 دقیقه ای معنا درمانی گروهی دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پرسش نامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل اضطراب مرگ تمپلر، احساس تنهایی راسل و همکاران و معنای زندگی استگر و همکاران بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از این بود که در مرحله پس آزمون بین گروه آزمایش و گروه کنترل از نظر اضطراب مرگ، احساس تنهایی و معنای زندگی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0<p). به عبارت دیگر، معنادرمانی گروهی موجب کاهش اضطراب مرگ و احساس تنهایی و افزایش معنای زندگی در سالمندان شد. با توجه به نتایج، به نظر می رسد می توان از این روش درمانی در مراکز توانبخشی و دیگر مراکز روان شناسی و مشاوره در جهت بهبود سلامت روان سالمندان بهره مند شد.