بررسی و ارزیابی ظرفیت های نواحی روستایی در جهت توسعه کارآفرینی (مطالعه موردی: دهستان پنجه علی شمالی، شهرستان قروه)

در سالهای اخیر توجه متولیان توسعه روستایی متوجه کارآفرینی شده است که می توان به نوعی برطرف کننده بسیاری از چالش های عمده همچون بیکاری، درآمد پایین، عدم تنوع اقتصادی و جزء آن در مناطق روستایی باشد. در پژوهش حاضر از روش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق 9 روستای، دهستان پنجه علی بوده هستند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار،)آماراستنباطی (تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که بیشترین ظرفیت روستاهای مورد مطالعه برای توسعه کارآفرینی در بعد فردی با میانگین 25/3 درصد و با آماره آزمون تی 868/6 مناسب ارزیابی کرده اند، اما در رابطه با بقیه ظرفیتها، منطقه از وضعیت خوبی برخوردار نیست. بر اساس نتایج آزمون فریدمن مشخص شد که بیشترین میانگین توسعه کارآفرینی مربوط شاخص فردی با 40/4 درصد و کمترین میانگین توسعه کارآفرینی مربوط به شاخص زیرساختی با 21/2 درصد اختصاص دارد.نتایج همبستگی بین متغیرها نشان می دهد که بین سطح تحصیلات و توسعه کارآفرینی رابطه مستقیمی وجود دارد، ولی با افزایش سن مولفه های مذکور روند کاهشی پیدا می کنند. برای بررسی میزان اثرگذاری ابعاد ظرفیتی بر توسعه کارآفرینی از تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته های این تحلیل نشان می دهد که بعد اقتصادی با 598/0 درصد بیشترین اثر و بعد زیرساخت یا 298/0 کمترین اثر را دارد