مقایسه تاثیر دوز پائین ایزوترتینوئین و دوز پائین فلوتامید در تجویز توام با اریتروما یسین خوراکی در درمان آکنه شدید

آکنه التهاب مزمن واحدهای پیلوسباسه است و در نوع شدید پاسخ های درمانی متفاوتی را در مقابل رژیم‫های خوراکی آنتی بیوتیکی نشان می دهد. هدف این مطالعه مقایسه تاثیرات توام اریترومایسین و دوز پایین ایزوترتینویین خوراکی با اریترومایسین و دوز پایین فلوتامید در خانم های مبتلا به آکنه نوع شدید است.

در یک مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل دار تصادفی شده تعداد 80 خانم مبتلا به آکنه نوع شدید وارد مطالعه شدند و به مدت دو ماه تحت درمان قرار گرفتند. گروه اول روزانه 800 میلی گرم اریترومایسین خوراکی و 20 میلی گرم ایزوترتینویین خوراکی دو روز در میان و گروه دوم روزانه 800 میلی گرم اریترومایسین و فلوتامید خوراکی روزانه  میلی گرم دریافت کردند. ارزیابی پاسخ به درمان به صورت شمارش تعداد ضایعات و محاسبه اندیکس شدت آکنه انجام شد. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری تحلیل گردید.

در مطالعه حاضر تعداد 40 بیمار در هر گروه وارد مطالعه شدند. در نهایت 61 نفر مطالعه را به اتمام رساندند. میانگین اندیکس شدت آکنه در شروع درمان در گروه فلوتامید 15±195/9  بود و در انتهای درمان به5/8 ±52/8 کاهش یافت. میانگین اندیکس شدت آکنه در شروع درمان در گروه ایزوترتینویین 19/7 ± 247/8بوده و در انتهای درمان به 12/5±76/3 کاهش یافت. اختلاف کاهش در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (p=0/15).

درمان توام آنتی بیوتیک هم با دوز پایین ایزوتره تینویین و هم با دوز پایین فلوتامید در درمان آکنه نوع شدید بسیار موثر بود و می تواند درمان مناسبی در آکنه های نوع شدید باشد.