بررسی روابط ساختاری اضطراب بیماری کووید-19 بر اساس انعطاف‫ پذیری شناختی با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک ‫شده در دانشجویان

اضطراب بیماری کووید-19 تهدیدی برای سلامت روان دانشجویان محسوب می شود و شناسایی عوامل روان شناختی موثر بر آن اهمیت خاصی دارد. پژوهش حاضر با هدف آزمون بررسی روابط ساختاری اضطراب بیماری کووید-19 بر اساس انعطاف پذیری شناختی با نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان انجام شد.

در این تحقیق توصیفی- همبستگی بر اساس قاعده کامری و لی، تعداد 322 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بصورت آنلاین انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب کرونا ویروس، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و بوسیله نرم افزارهای آماریspss-27 و AMOS-24 انجام شد.

مدل کلی پژوهش با داده های تجربی برازش داشت (0/056=RMSEA). بین انعطاف پذیری شناختی (0/001=p، 0/262-=β) و حمایت اجتماعی (0/001=p، 0/516-β) با اضطراب بیماری کووید-19 ارتباط منفی و معناداری مشاهده شد. با استفاده از روش بوت استراپ، نقش میانجی حمایت اجتماعی بین انعطاف پذیری شناختی با اضطراب بیماری تایید شد 0/008=p، 0/338-).

با توجه به ارتباط معکوس بین میزان اضطراب ناشی از همه گیری کووید-19 و انعطاف‫پذیری شناختی و تایید نقش میانجی حمایت اجتماعی در دانشجویان، به نظر می رسد بهبود انعطاف پذیری روان شناختی و وجود تمهیدات حمایتی از طرف خانواده و اطرافیان در زمان همه گیری کرونا ویروس ضروری باشد.