ارائه الگوی شناسایی و جذب استعدادها در حسابداری و حسابرسی ایران با رویکرد مدیریت استعداد

منابع انسانی و تخصص و عملکرد آنها به عنوان مهم ترین رکن سیستم اطلاعاتی حسابداری می باشد که توانمندی و عملکرد آنها می تواند موفقیت یا شکست سیستم را رقم بزند. تمامی دانش ها و حرفه های تخصصی به دنبال جذب بهترین استعدادها و استفاده از آنها هستند؛ در این راستا، تحقیق حاضر برای نخستین بار در قلمرو حسابداری و حسابرسی به دنبال ارایه الگویی مناسب و علمی برای جذب استعدادها در حسابداری و حسابرسی با روش کیفی نظریه داده بنیاد می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل خبرگان دانشگاهی و اجرایی حسابداری و حسابرسی (و یا هر دو) بوده است که با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند انتخاب شده است و بر اساس قاعده اشباع نظری شامل 14 نفر می باشد. داده ها به روش مصاحبه با روش هدایت کلیات و به صورت نیمه ساخت یافته گردآوری شده است. برای به دست آوردن اعتبار و روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و همچنین مرور خبرگان غیرشرکت کننده در پژوهش استفاده شد. مقوله محوری تحقیق شایسته گزینی برای حسابداری و حسابرسی است که در سه مفهوم توافق در تعریف استعداد؛ فرهنگ سازی جذب استعداد؛ و قاعده مندسازی فرایند جذب استعداد (استعدادیابی) بیان گردیده و با توجه به شرایط علی، شرایط زمینه ای و شرایط مداخله گر، راهبردهایی تدوین و الگوی نهایی بر اساس آن ارایه شده است. این مطالعه می تواند شروع مناسبی برای سامان دهی به مقوله جذب استعدادها در فرایند مدیریت استعداد و بهره وری منابع انسانی در حسابداری و حسابرسی باشد.