شناسایی ‎ ورشکستگی با استفاده از محافظه کاری حسابداری (تحلیلی متفاوت و ارایه مدل)

پژوهش حاضر به ارایه مدل پیش بینی ورشکستگی با استفاده از محافظه کاری حسابداری پرداخته است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1397 است که تعداد 122 شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. روش پژوهش از نوع علی-معلولی بوده و روش گردآوری اطلاعات در بخش ادبیات نظری مبتنی بر مطالعات کتابخانه‎ای و در بخش آزمون فرضیه‎های پژوهش مبتنی بر اسنادکاوی صورت‎های مالی است. به طور کلی روش آماری مورد استفاده در این پژوهش روش رگرسیون لجستیک است. در این پژوهش، سازگارترین معیار سنجش محافظه کاری با انواع مدل های پیش بینی ورشکستگی شناسایی شده است و مطابق با نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که هریک از معیارهای محافظه کاری حسابداری (شرطی و غیرشرطی) قابلیت پیش بینی ورشکستگی شرکت ها را داشته اند، اما توان پیش بینی و قابلیت پیش بینی آنها به روش تشخیص ورشکستگی شرکت ها بستگی داشته است. نتایج نشان داد که محافظه کاری غیرشرطی از طریق مدل آلتمن بالاترین توان را در پیش بینی وضعیت ورشکستگی شرکت ها داشته و قابلیت پیش بینی ورشکستگی نسبت به معیار محافظه کاری حسابداری نیز حساسیت های متفاوتی نشان داده است.