اثربخشی شناخت درمانی گروهی بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی

ایجاد و حفظ رضایت زناشویی و کاهش آسیب های ناشی از خیانت همسر نیازمند توانایی شناخت و توصیف عواطف و هیجان ها و کاستن دلزدگی زناشویی می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی گروهی بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام گردید.

تحقیق حاضر با استفاده از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری را کلیه زنان آسیب دیده از خیانت جنسی همسران خود، مراجعه کننده به سه مرکز مشاوره شهر مشهد تشکیل داده اند. از این جامعه آماری بیست زن واجد شرایط ورود به مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. هر دو گروه ابتدا در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های ناگویی خلقی تورنتوTAS-20 و دلزدگی زناشویی پاینزCBM را تکمیل نمودند. گروه آزمایش تحت شناخت درمانی گروهی به سبک مایکل فری به مدت دوازده جلسه قرار گرفت و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. 

نتایج نشان داد شناخت درمانی گروهی بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی موثر است.(P<0/01)

نتایج نشان داد شناخت درمانی بر ناگویی خلقی و دلزدگی زناشویی موثر است. بنابراین می تواند به عنوان درمان پیشنهادی جهت کمک به زنان خیانت دیده ای که در جستجوی کمک حرفه ای هستند، مورد استفاده قرار گیرد.