جداسازی و ارزیابی کلاژن از پوست ماهی (هوور دم دراز- Thunnus tonggol) به عنوان یک ماده بیولوژیک برای مهندسی بافت پزشکی

کلاژن دارای کاربردهای فراوانی در زمینه داروسازی و پزشکی، تهیه محصولات بهداشتی و آرایشی و صنایع غذایی می باشد و در سال های اخیر توجه زیادی به جداسازی کلاژن از موجودات دریایی شده است، که علت آن عدم محدودیت استفاده از این نوع کلاژن در رژیم غذایی، عدم انتقال و کاهش خطر ابتلا به بیماری های مسری و محدودیت های شرعی می باشد. هم چنین کلاژن ماهی، به لحاظ حلالیت فوق العاده زیاد آن در اسید رقیق در مقیاسه با کلاژن پستانداران و ماکیان منحصر به فرد است. هدف از این مطالعه بررسی جداسازی و ارزیابی کلاژن از پوست ماهی (Thunnus tonggol) به عنوان یک ماده بیولوژیک برای مهندسی بافت پزشکی بود.

کلاژن با استفاده از اسید استیک از پوست ماهی جداسازی و با استفاده از روش های SDS-PAGE (Sodium dodecyl sulfate polyacrylamide-gel electrophoresis)، FTIR (Fourier transform infrared spectroscopy)، اسپکتروفوتومتر UV و HPLC (High performance liquid chromatography)، نوع و میزان اسیدهای آمینه آن بررسی شد. در پایان رشد و سازگاری سلول های فیبروبلاست انسانی بر روی کلاژن جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفت.

کلاژن پوست ماهی، کلاژن نوع I است. تجزیه و تحلیل FTIR وجود آرایش مارپیچی کلاژن را نشان داد و اسپکتروفتومتری UV نشان داد که کلاژن در 235 نانومتر جذب دارد. میزان کلاژن استخراج شده از پوست ماهی هوور17/3 درصد بود. در تجزیه و تحلیل اسیدآمینه کلاژن استخراج شده از پوست ماهی هوور، اسید آمینه گلایسین به عنوان اسید آمینه غالب بود. رشد و تکثیر سلول های فیبروبلاست انسانی بر روی کلاژن استخراج شده از پوست ماهی هوور مناسب بود.

نتایج نشان داد کلاژن ماهی می تواند یک منبع ارزان و در دسترس قابل استفاده در مهندسی بافت های پزشکی باشد.