بررسی سطح مهارت های عملی دانشجویان سال آخر دندانپزشکی در پروتز های دندانی به روش خودارزیابی

خودارزیابی یکی از روش های ارزشیابی مهارت های عملی کسب شده توسط دانشجو می باشد و تکمیل کننده دیگر ارزشیابی های انجام شده توسط سیستم آموزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی سطح مهارت های عملی دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی در پروتز های دندانی به روش خودارزیابی بود.

در این مطالعه توصیفی-مقطعی، سطح مهارت های عملی 127 نفر از دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی شهر های یزد، اصفهان و کاشان در سال 1400 توسط پرسش نامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسش نامه از طریق روایی محتوا و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ (0/8 (r= تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارآماری SPSS.version 16 و آزمون های آماری تی تست، کای اسکور، آنووا و ناپارامتری در سطح معناداری 0/05 استفاده گردید.

میانگین سنی دانشجویان 1/74 ± 25/15 سال بود. نمره مهارت های عملی 11/78 ± 115/51 از 175 به دست آمد که در سطح متوسط بود. میانگین نمره مهارت های عملی بر حسب سن، جنس، تاهل، رتبه کنکور، دانشگاه، سهمیه ورودی و میزان اضطراب حین اعمال پروتزی اختلاف معناداری نداشت (0/05<P) اما میانگین نمره مهارت های عملی در پروتز کامل و پارسیل افراد علاقه مند به رشته پروتز، به طور معناداری بیشتر بود (0/05˂P).

 با توجه به محدودیت های مطالعه حاضر، سطح مهارت های عملی پروتز دندانی در دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی یزد اصفهان و کاشان در سطح متوسط ارزیابی شد؛ بازنگری در شیوه های آموزشی مطابق با کوریکولوم در بخش های بالینی و اجرا روش های نوین ارزشیابی مهارت های عملی همچون آزمون داپس می تواند در ارتقا سطح مهارت های بالینی فراگیران موثر باشد.